Zeilverhalen zijn altijd leuk,als zeiler lees je graag over de reizen van anderen. In dit geval is er veel herkenning omdat ook wij in dezelfde Corona periode naar de Azoren zeilde. Zonder kinderen en in minder tijd. Ingrid beschrijft haar ervaring en laat zien dat tijd maakt dat het op zee anders ervaren wordt. Ze besteden veel tijd op 1 plek en dat maakt dat ze een plek goed leren kennen. Het leest lekker mee, al houdt het de sfeer van een dagboekverslag. De flexibiliteit die bij zeilen vereist is wordt duidelijk en haar persoonlijke groei als zeiler is interessant.